Het parcours van de Waalse Pijl gaat over circa 200 kilometer, onderweg worden tien hellingen beklommen, met drie keer de befaamde Muur van Huy. Sinds 1983 ligt ook de finish van de Waalse Pijl op de Muur. In de meeste edities wordt de wedstrijd pas beslist tijdens de laatste klim. Toch biedt het parcours wel mogelijkheden om de koers eerder open te breken. Bijvoorbeeld tussen kilometer 140 en 150; hier volgen snel na elkaar drie hellingen. Tien kilometer verder wacht de Côte d’Ahin, met 2,3 kilometer de langste van de beklimmingen in de Waalse Pijl. Op 30 kilometer van het einde wordt dan de Muur van Huy voor de tweede keer beklommen.
De voorlaatste helling van de dag is de Côte d’Ereffe, een klim van 2,1 kilometer met een gemiddelde stijging van 5,9 %. Hier ligt nog een kans voor renners die de sprint bergop willen ontlopen. Na de Côte d’Ereffe is het nog elf kilometer tot de finish.
De laatste jaren is het gebruikelijk dat eventuele vluchters in de slotkilometers worden teruggepakt, en dat de groten het in een sprint op de Muur van Hoei beslissen. De Muur van Hoei (of echte naam, chemin des Chapelles), de mythische aankomst van de Waalse pijl, is een straat in het plaatsje Hoei die uitgeeft op het plaine de la Sarte.
Hij heeft zijn bijnaam te danken aan de Waalse pijl, die er drie keer passeert en eindigt op de top. De helling van 26% in een bocht maakt er een van de meest uitputtende passages van in Europa.